بسم الله الرحمن الرحیم

باب معبود

1-امام صادق (ع) فرمود:هرکه خدا را به صرف توهم پرستد کافر است هرکه نام را بی مسمی پرستد کافر است هرکه نام وصاحب نام را همراه هم پرستد مشرک است هرکه صرف معنی را پرستد به تطبیق اسماء وصفاتی که خود را بدان ستوده ودل بدان دهد ودر نهان وآشکار ودر زبان سازد همانها به راستی اصحاب امیر المومنین باشند در حدیث دیگر آنان همان مومنان بر حق باشند.

2-هشام بن حکم از امام صادق (ع) از شرح اسماء خدا واشتقاق وماده انها پرسید : الله از چه مشتق است؟

امام فرمود:ای هشام  الله از اله مشتق است یعنی پرستیده شده وباید شایان پرستش باشد نام جز صاحب نام است هرکه نام بی معنی را پرستد محققا کافر است وچیزی نپرستیده  هرکه نام وصاحب نام را با هم پرستد باز کافر است ودو چیز را پرستیده هرکه معنا را پرستد  نه نام را این یگانه پرستی  است ای هشام فهمیدی ؟

هشام :بیشتر بفرمائید برای من

امام :به راستی برای خدا نود ونه نام است  اگر هر کدام هعمان ذات معنی باشند باید هر کدام از انها معبودی باشد ولی خدا  خود یک معنی  است که همه این نامها بر وی دلالت کنند وهمه جز او باشند .ای هشام خبز نام خوردنی است وماء نام اشامیدنی وثوب نام پوشیدنی ونار نام سوزاننده ای هشام به طوری فهمیدی که بوسیله ان با دشمنان ما دفاع ومبارزه کنی وبا انها که همراه خدای عز جل معبود دیگری پرستند ؟

هشام :اری

فرمود: خدایت بدان سود دهد وپا بر جایت دارد هشام گوید: به خدا از ان روز که از جای خود برخاستم تا امروز کسی مرا درباره یگانه پرستی محکوم  نکرده است.

از کتاب اصول کافی جلد 1

                                            زهرا پاکچشم